|
|
ur. 1967 w Holandii. Na gitarze elektrycznej zaczął
grać w wieku
11 lat. Studiował grę na tym instrumencie w Konserwatorium im.
Swee-lincka w Amsterdamie, a także w Manhattan School of Music
w Nowym Jorku pod kierunkiem Davida Starobina. Jego życiową ambicją stało
się włączenie gitary elektrycznej do tradycji klasycznej, a tym samym
poszerzenie brzmieniowych i wyrazowych możliwości tej ostatniej.
Wykorzystanie jazzu, rocka, a także postawa improwizatora czynią z
Hijmansa jako wykonawcy i kompozytora typowego przedstawiciela naszych
czasów.
Artysta występował zarówno jako solista, kameralista, jak i w zespołach,
w wielu miejscach na świecie: od Moskwy po Vancouver, od Helsinek po
Palermo, od Bratysławy po Nowy Jork; na festiwalach: Colorado New Music
Festival w Denver, Segovia New Music Festival, ?Contrechamps/Archipel”
w Genewie, festiwal muzyki nowej
w Barcelonie. Koncertował też na uniwersytecie w Xiamen w Chinach. Na
?Warszawskiej Jesieni” zadebiutował jako solista dwa lata temu (w
koncercie Nieuw Ensemble z Amsterdamu).
W czerwcu b.r. brał udział w gitarowym maratonie Holland
Festival’s Night of the Electric Guitar w amsterdamskim
Concertgebouw,
w sierpniu natomiast wystąpił na Międzynarodowym Festiwalu Gitarowym w
Kopenhadze.
Artysta współpracował z większością holenderskich zespołów grających
muzykę nową, występuje w duecie z mistrzem gitary klasycznej Davidem
Starobinem i z australijską skrzypaczką Anną McMichael,
z własnymi zespołami, a także z holendersko-amerykańską grupą ?Tonk”,
której jest jednym z dyrektorów artystycznych. Zdobył nagrodę im. Andrésa
Segovii (Nowy Jork, 1997). Otrzymał kilkanaście zamówień
kompozytorskich z Holenderskiej Fundacji Kompozytorskiej, wziął udział
w nagraniu ok. dwóch tuzinów płyt kompaktowych, jego pierwszy solowy krążek
ukazał się w ubiegłym roku, zyskując duże zainteresowanie
holenderskich mediów. Regularnie występuje w radiu i telewizji; prowadzi
kursy mistrzowskie, m.in. na uniwersytetach w Colorado i Barcelonie, w
Konserwatorium w Amsterdamie; jest też jednym z dyrektorów x-or Records
Company.
Ważniejsze utwory: Voor kenvermogens na zespół
kameralny (1985), różne utwory na zespoły jazzowe i inne małe zespoły
muzyczne (1986–1990), utwory na gitarę elektryczną i kwartet
smyczkowy (1991–92), Anouschka na zespół (1991), Burn na orkiestrę
kameralną (1995), Up na gitarę elektryczną (1995), Dance na zespół
(1996), Carrousel na gitarę elektryczną (1999), Late nite sunrise na
kwartet (2000), Prelude Triple Zero na gitarę elektryczną (2000), Yes na
kwartet (2001), Morning na duży zespół (2002).
|
