Kim Kashkashian

urodziła się w Detroit w rodzinie armeńskiej. Studiowała grę na altówce w Peabody Conservatory of Music pod kierunkiem Waltera Tramplera
i Karen Tuttle. Jej międzynarodowa kariera rozpoczęła się po zdobyciu nagród na konkursie ard w Monachium oraz Konkursie im. Lionela Tertisa, dzięki którym otrzymała propozycje występów z najlepszymi orkiestrami w Paryżu, Londynie, Nowym Jorku, Wiedniu i Berlinie, i mogła pracować z takimi dyrygentami jak: Charles Dutoit, Riccardo Chailly, Dennis Russell Davies, Christoph Eschenbach czy Riccardo Muti.
Artystka rozpoczęła też bliską
i owocną współpracę z kompozytorami (Gubajdulina, Bouchard, Penderecki, Kanczeli, Kurtág, Mansurian, Pärt, Eötvös), przyczyniając się do poszerzenia współczesnej literatury na altówkę. Jej zaangażowanie w wykonywanie muzyki kameralnej, które rozpoczęło się wraz z pierwszymi występami artystki podczas Marlboro Music Festival (gdzie mocno zainspirowała ją współpraca z Felixem Galimirem), kontynuowane było następnie na festiwalach w Salzburgu, Lockenhaus i Stavanger. Kim Kashkashian koncertuje z pianistą Robertem Levinem, perkusistką Robyn Schulkovsky i klawesynistą Robertem Hillem.
Również fonograficzny dorobek ukazuje rangę jej artystycznej aktywności. Po pierwszych nagraniach Sinfonii concertane i Divertimenta kv 563 Mozarta dla dg i Sony, jej dyskografia poszerzyła się o wydane przez ecm: komplet sonat Hindemitha, Sonatę op.147 Szostakowicza (z Robertem Levinem przy fortepianie), koncerty altówkowe Brittena, Pendereckiego, Kanczelego i Sznittkego, oraz utwory Lindy Bouchard i Paula Chihara na altówkę i perkusję (wraz z Robyn Schulkovsky), a także Sonaty Bacha na violę da gamba i klawesyn (z Keithem Jarrettem), muzykę Eleni Karaindrou do filmu Theo Angelopoulosa Le regard d’Ulysse oraz muzykę kameralną Kurtága
i Schumanna (z klarnecistą Eduardem Brunnerem i pianistą Robertem Levinem). Za nagranie Sonat Brahmsa wraz z R. Levinem
w 1999 r. otrzymała Edison Prize,
a jej nagrania koncertów Bartóka, Kurtága i Eötvösa, zrealizowane
w czerwcu 2000 r., odznaczone zostały Cannes Award w kategorii muzyki kameralnej. Płyta Voci
z muzyką Luciana Beria, nagrana
w 2001 r., otrzymała ?Diapason d’Or” (2002) oraz tytuł ?Editor’s Choice” miesięcznika ?Gramophone” (marzec 2002).
Artystka prowadzi klasy mistrzowskie altówki na Uniwersytecie Indiana w Bloomington oraz w konserwatoriach we Fryburgu Bryzgowijskim i Berlinie. Od września 2000 r. prowadzi też klasę altówki oraz muzyki kameralnej
w New England Conservatory
w Bostonie. W ostatnim sezonie występowała w duecie z Robertem Levinem w wielu ośrodkach europejskich, koncertowała z Czeską Filharmonią, orkiestrą lipskiego Gewandhausu i z Deutsche Kammerphilharmonie Bremen.
W lutym tego roku dała premierę nowej kompozycji na altówkę i orkiestrę kameralną Thomasa Larchera (ze Stuttgarter Kammerorchester) pod dyrekcją Dennisa Russella Daviesa. Wystąpiła też w serii koncertów w ramach Kronberg Academy.