Karin Haußmann

ur. 1962 w Waiblingen (Niemcy), po zdobyciu bogatych doświadczeń w dziedzinie muzyki, malarstwa i tańca, rozpoczęła w 1986 r. naukę w Folkwang-Hochschule w Essen, gdzie studiowała rytmikę, fortepian i teorię muzyki, a później (1992–95) także kompozycję
u Nicolausa A. Hubera. Jako stypendystka berlińskiej Akademie der Künste zdobyła I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Biennale Nowej Muzyki w Hanowerze (1997), otrzymała też nagrodę landu Nadrenii-Westfalii dla młodych artystów (1998).
Jej muzyka jest wykonywana na licznych festiwalach w Niemczech i za granicą; w ubiegłym roku kompozytorka została uhonorowana nagrodą publiczności na Festiwalu Ruhry w Recklinghausen.
Od 1998 r. Karin Haußmann uczy kompozycji, kształcenia słuchu
i teorii nowej muzyki na Uniwersytecie w Essen.

Ważniejsze utwory: Räume/Orte na małą orkiestrę (1993–94), Zoom dla czterech perkusistów (1996), Ein Ort für Zufälle na sopran, akordeon, flet i perkusję (1996–97), gently distant na zespół instrumentalny i trzy odbiorniki radiowe (1997), I undouble undouble undouble na saksofon tenorowy, perkusję i fortepian (1998), Resonanzen na klarnet, flet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1995–99), nichts als Geräusch na sopran, flet basowy, gitarę elektryczną i perkusję (1999), Stückgut na głos, zespół instrumentalny i taśmę (1999–2000), Quartett na trąbkę, flet, wiolonczelę i fortepian (2000), lys na zespół kameralny (2001), weights and measures na fortepian (2001), Schwellen na zespół kameralny (2002).