|
|
ur. 1942 w Bukareszcie, studiował grę na skrzypcach
pod kierunkiem Niny Alexandrescu (uczennicy George Enescu i Jacquesa
Thibaud). Brał udział w kursach nowej muzyki w Kolonii, prowadzonych
przez Lucę Ferrariego (1970, 1972), oraz w letnich kursach w Darmstadcie,
gdzie słuchał wykładów Johna Cage’a, Iannisa Xenakisa,
Karlheinza Stockhausena
i György Ligetiego. W latach 1979–81 uczestniczył w kursach muzyki
komputerowej i psychoakustyki, prowadzonych w paryskim ircam-ie.
Począwszy od 1969 r. Horatiu Radulescu pracował nad rozwojem techniki
spektralnej w zakresie takich elementów kompozycji, jak: różnorodna
dystrybucja energii spektralnej – uderzenie spektralne (spectrum
beat), synteza globalnych źródeł dźwięku, mikro- i makroformalne
kształtowanie procesu brzmieniowego, cztery symultaniczne szybkości
percepcji, scordatura spektralna – skala interwałów
nieregularnych, odpowiadających serii tonów harmonicznych.
W 1983 r. wraz z członkami Arditti Quartet, Pierre-Yvesem Arthaudem oraz
innymi muzykami założył Ensemble European Lucero,
z którym koncertował m.in. w Bonn, Turynie, Nowym Jorku i Lizbonie. W
1988 r. był stypendystą daad w Berlinie. W 1991 r. zainaugurował w Paryżu
?Lucero Festival” wraz z kursami mistrzowskimi
w zakresie muzyki nowej. Katalog jego utworów obejmuje ponad 100 utworów,
wykonywanych na całym świecie.
Ważniejsze utwory ostatnich lat: Incandescent Ser?ne
na kontrabas
i zespół (1982), infinite to be cannot be infinite, infinite anti-be
could be infinite op. 33 na kwartet smyczkowy (1976–87), Byzantine
prayer for Giacinto, hommage ą Scelsi na 24 flety (1988), Practicing
Eternity na kwartet smyczkowy (1993), Khufu’s Serpent IV (2001).
Khufu’s Serpent IV to 96 makroformalnych erupcji
uruchamiających 672 mikrospektralnych procesów. Rodzaj ?emanacji
immanencji”. Khufu to prawdziwe imię Cheopsa.
|
