Annette Schlünz

rozpoczęła naukę kompozycji w Halle nad Saale, następnie studiowała w Dreźnie pod kierunkiem Udo Zimmermanna. Kontynuowała studia w Berlinie, potem przez jakiś czas uczyła w Niemczech
i w Ameryce Południowej.
Zdobyła Nagrodę Hannsa Eislera, Nagrodę Artystów w Heidelbergu i wiele innych wyróżnień. Jest współzałożycielką francusko-niemieckiego zespołu Compagnie de Quatre. Jej opera TagNachtTraumstaub (DayNightDreamDust) – owoc współpracy z francuskim rzeźbiarzem Danielem Depoutot – została pokazana podczas expo 2000 w Hanowerze.
Anette Schlünz skomponowała blisko 50 utworów (solowych, kameralnych i orkiestrowych) na instrumenty akustyczne i elektroniczne.

Ważniejsze utwory: Rosen na mezzosopran, fortepian i syntezator ad libitum (1988), Wenn schon die Flügel zerbrochen sind na 9 instrumentów (1990), Taubenblaue Schatten haben sich vermischt, muzyka kameralna na flet i gitarę (1990), verschatet na fortepian (1991), La faulx de l’été na flet(y) proste i perkusję (1991), Picardie na orkiestrę (1991–92), ...der Schatten verwirrte na fagot solo (1992), Tout est rźver na sopran, klarnet (klarnet basowy) i perkusję (1992), Wo das Schweigen anfängt na altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1993), Et la pluie se mit
ą tomber na zespół perkusyjny (1994), Traumkraut dla ośmiu wykonawców (1995), Zarte Knöpfe na głosy żeńskie a cappella (1997), Moccoli na sopran, klarnet (klarnet basowy) i wiolonczelę (1999), Arianna II na sopran i zespół (1999), schau(m)ich na wiolonczelę solo (2000), augelöst (verschlungen) na flet, klarnet, fortepian, skrzypce i wiolonczelę (2000), TagNachtTraumstaub, opera (2000), Weiter na zespół kameralny (2000).