Elena Kats-Chernin

ur. w 1957 w Taszkiencie (Uzbekistan). W wieku 18 lat wyemigrowała wraz z rodziną z zsrr do Australii. Tam studiowała fortepian i kompozycję (u Richarda Toopa) w Konserwatorium Muzycznym Nowej Walii Pd. W 1980 r. otrzymała stypendium daad i przeprowadziła się do Niemiec, by studiować u Helmuta Lachenmanna w Hanowerze. Podczas pobytu w Europie komponowała dla teatru i baletu, współpracując z tego typu placówkami w Berlinie, Wiedniu, Hamburgu i Bochum. Powróciła do Australii w 1994 r., gdzie szybko osiągnęła pozycję jednego z najlepszych kompozytorów.
Od tego czasu jej dorobek twórczy powiększył się o dwie opery, dwa koncerty fortepianowe i szereg utworów dla takich wykonawców, jak David Pereira, David Nuttal, Marshal McGuire, Stephanie McCallum, Alpha Ensemble, Evelyn Glennie, Bang-on-a-Can All Stars, Australian Chamber Orchestra, Sydney Symphony Orchestra.
W 1996 r. otrzymała Nagrodę Jean Bogan za Charleston Noir oraz Nagrodę Państwową ?The Sounds” za Cadences, Deviations and Scarlatti.
Na płytach abc Classics, Wergo i Tall Poppies ukazały się jej trzy ?portrety kompozytorskie” (Clocks, Unceremonious Processions oraz Purple Black & Blues).
Muzyka do baletu Wild Swans (Australian Ballet, premiera w maju 2003) stała się wielkim triumfem kompozytorskim Eleny Kats-Chernin – zarówno w oczach krytyki, jak i publiczności, bijąc rekord popularności wśród nowych utworów kompozytorów australijskich.

Ważniejsze utwory: Stairs na orkiestrę (1983), Tast-en na fortepian (1990), Clocks na zespół i taśmę (1993), Retonica na orkiestrę (1993), Concertino na skrzypce i zespół (1994), Coco’s Last Collection suita na dwa fortepiany i tancerza (1994), Clip na perkusję (1994, nowa wersja 1995), Cadences, Deviations and Scarlatti na dwa lub więcej instrumentów (1995), Chamber of Horrors na harfę (1995), Peggy’s Rag na fortepian (1996), ProMotion na sześć amplifikowanych instrumentów (1996), Removalist Rag na fortepian (1996), Rug Rag na fortepian (1996), Russian Rag na klarnet i fortepian (1996), The Schubert blues na fortepian (1996), Smash na zespół i taśmę (1996), Charleston Noir na kwartet smyczkowy lub kwartet kontrabasowy (1996), Doo na chór dziecięcy, chór mieszany i sekstet wokalny (1996), Get Well Rag na fortepian (1996), Gypsy Ramble na skrzypce, wiolonczelę i fotepian (1996), Twenty-five Measures na klarnet solo (1996), Wedding suite na flet i skrzypce (1996), Wild Rice na wiolonczelę (1996), Purple Prelude na fortepian (1996, nowa wersja 1997), Talk Show, pięć pieśni na chór mieszany (1997), Sunday Rag na fortepian (1997), Zoom and Zip na orkiestrę smyczkową (1997), Gone with the Waltz na sekstet wokalny (1997), Hemispheres na zespół (1997), Iphis, opera (1997), Champagne in a Teapot na rożek angielski i 13 instrumentów (1997), Kosky Tango na dwa klarnety, dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę (1998), Matricide, the musical, opera (1998), The Widower na śpiewaka, aktora i 14 muzyków (1999), Velvet Revolution na róg, skrzypce i fortepian (1999), Turn Table Turn na zespół (1999), Combination Rag na fortepian (1999), Le Gars, opera (1999), Backstage Rag (1999), Sarglos na saksofon altowy, perkusję i fortepian (1999), Displaced Dances na fortepian i orkiestrę (2000), Deep Sea Dreaming na chór
i orkiestrę (2000), Heaven Is Closed na wielką orkiestrę (2000), Vitalia’s Steps na perkusję solo, fortepian i trzech pianistów (2000), Character Interludes na flet i gitarę (2000), The MsTaken Identity na sopran i kwartet smyczkowy (2000), Page Turn na fortepian (2000), Still Life na altówkę i fortepian (2001), Smudged Mirror Shapes na fortepian (2001), Sand Waltz na flet, obój, klarnet, waltornię i fagot (2001), Number 7 na fortepian (2001), Patina na skrzypce (2001), II Koncert fortepianowy (2001), Rockhamton Rag na fortepian (2001), Mystery na fortepian (2001), Almost a Blues na fortepian (2001), Little Door na fortepian (2001), Kołysanka na fortepian (2001), Cinema na fortepian (2001), Drums na fortepian (2001), For Rosa, kwartet smyczkowy (2001), Garden Symphony na tenor solo, chór dziecięcy, chór mieszany i orkiestrę (2002), Chamber’s Apprentice na obój i fortepian (2002), Interlude 2 na altówkę (2002), Memorial Rag na trzy chóry dziecięce i kwartet smyczkowy (2002), Mr Barbeque, 12 pieśni kabaretowych na głos i zespół kameralny (2002), Wild Swans, muzyka do baletu na orkiestrę (2002), Torque na akordeon solo i zespół kameralny (2002), A-void-ance na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2002), Bleached Memories na zespół gitarowy (2002), Next, Please! na baryton i zespół (2002), Differenz/Wiederholung 7 na wielką orkiestrę i elektronikę (2002), Bertina na dwie gitary, klarnet, wiolonczelę i marimbę (2003)

Utwór Gypsy Ramble napisany został w 1996 r. dla australijskiego zespołu Perihelion. Początkowo myślałam, by skomponować utwór motoryczny i suchy, nasuwający skojarzenia z muzyką barokową. Jednak, jak to często u mnie bywa, po napisaniu paru pierwszych stronic zmieniłam koncepcję. Zaczęła mi się jawić melodia o charakterze cygańskim, przypominająca pieśni zapamiętane z okresu dzieciństwa w Rosji. Melodia owa zaczęła żyć własnym życiem i przybrała postać wariacji na temat. Chwilami zmieniała się niemal w tango, innym razem w materiał chorałowy, osadzony w harmonice pieśni cygańskiej. Dwa inne najważniejsze elementy utworu to tercja wielka w partii fortepianu na początku utworu, nawracająca w dalszym jego toku, oraz wprowadzona nieco później figura ostinatowa, w której najwyższy rejestr fortepianu ostro przeciwstawia się smyczkom.
Elena Kats-Chernin